Stal narzędziowa D2 | 1.2379 | SKD11

AOBO STEEL – Zaufany globalny dostawca stali narzędziowej

Wyślij zapytanie teraz

Stal narzędziowa D2 to wysokowęglowa, wysokochromowa, hartowana na powietrzu stal narzędziowa do obróbki na zimno. Jej cechy to: wysoka hartowność, wysoka twardość i odporność na zużycie, dobra odporność na utlenianie w wysokiej temperaturze, odporność na uderzenia po hartowaniu i odpuszczaniu oraz minimalne odkształcenia podczas obróbki cieplnej. Cechy te są wykorzystywane do produkcji matryc, narzędzi i przyrządów pomiarowych o dużym przekroju i skomplikowanych kształtach, które wymagają wysokiej precyzji i długiej żywotności.

Oznaczenie w amerykańskim systemie ASTM A681 to D2. Gatunek to również stal narzędziowa AISI D2 w systemie AISI. Podobne oznaczenia w innych normach krajowych obejmują ISO 160CrMoV12, Japonia/JIS SKD11, USA/UNS T30402, Niemcy/DIN X155CrMo12-1, Niemcy/W-Nr. 1.2379, Czechy (CSN) 19221 i Chiny/GB Cr12Mo1V1 Lub Cr12MoV.

1. Zastosowania

• Wykrojniki i stemple
• Wykrojniki i stemple formujące
• Matryce do rysowania
• Matryce do laminowania
• Ostrza do nożyc i noże tnące
• Matryce i stemple do wytłaczania na zimno
• Bułki
• Wskaźniki i narzędzia do polerowania
• Formy plastikowe
• Obróbka na gorąco odkuwek
• Części składowe konstrukcyjne

2. Skład stali D2¹

Skład klas równoważnych

3. Obróbka cieplna stali D2

Jak opisuje William E. Bryson w swojej książce Obróbka cieplna, dobór i zastosowanie stali narzędziowych, ten obróbka cieplna Stal narzędziowa D2 jest często porównywana do gotowania, gdzie precyzyjna kontrola czasu i temperatury jest kluczowa, aby uniknąć niedogotowania (prowadzącego do braku twardości) lub przegotowania (niszczącego strukturę molekularną i powodującego kruchość). Poniższe kroki opisują proces.

Krytyczne temperatury i temperatury austenityzacji stali narzędziowej D2

3.1 Przygotowanie materiału i podgrzewanie wstępne

Przed obróbką cieplną materiał należy dokładnie oczyścić odtłuszczony i najlepiej owinięte folią ze stali nierdzewnej aby chronić jej powierzchnię. Ze względu na wysoką zawartość chromu i niską przewodność cieplną tej stali, należy ją powoli i równomiernie podgrzewać do docelowej temperatury, aby zminimalizować ryzyko pęknięć podczas nagrzewania. Docelowa temperatura wynosi 1200°F (650°C), a czas nagrzewania wynosi 10 do 15 minut.

Celem całego procesu podgrzewania wstępnego jest zapewnienie równomiernego rozprowadzenia ciepła w całym materiale, co pozwala na uwolnienie naprężeń wewnętrznych zanim materiał stanie się zbyt miękki i wzrośnie jego plastyczność, zapobiegając w ten sposób odkształceniom.

3.2 Austenityzowanie (hartowanie)

To drugi etap obróbki cieplnej, podczas którego struktura materiału zmienia się z ferrytyczno-perlitycznej na austenityczną, a różne złożone węgliki stopowe ulegają rozpuszczeniu. Temperatura nagrzewania w tym etapie wynosi 1850°F (1010°C), z czasem namaczania 1 godzina na 1 cal (25 mm) przekroju poprzecznego. Ten czas namaczania zapewnia, że proces austenityzacji przebiega równomiernie. Należy jednak pamiętać, że zbyt długi czas moczenia, nawet trwający kilka minut, może mieć negatywny wpływ na stal.

3.3. Hartowanie

Stal narzędziowa D2 to stal hartowana na powietrzu, której zaletą jest minimalizacja odkształceń i zmian wymiarów podczas formowania martenzytu. Proces obejmuje następujące etapy: Po namoczeniumateriał jest szybko schładzany do temperatury około 150°F (65°C). Podczas tego procesu, gdy temperatura osiągnie 1050°F (565°C) i zanim materiał przekształci się w utwardzoną strukturę 400°F (205°C), przedmiot obrabiany można wyjąć z opakowania foliowego i umieścić na kratce chłodzącej. Należy zachować ostrożność, aby nie kłaść materiału bezpośrednio na zimnej powierzchni stołu, ponieważ może to powodować lokalne wahania temperatury i prowadzić do odkształceń. Z mikrostrukturalnego punktu widzenia, proces ten przekształca wewnętrzną strukturę stali w drobnoziarnisty martenzyt, nadając stali D2 doskonałą odporność na zużycie.

Po odpowiednim hartowaniu materiał nadal zawiera pewną ilość „resztkowego austenitu”, przy czym optymalna zawartość martenzytu mieści się w zakresie od 95% do 96%.

3.4 Odpuszczanie

Odpuszczanie poprawia wytrzymałość stali, zmniejsza naprężenia wewnętrzne i powoduje wtórne hartowanie stali narzędziowej D2. Odpuszczanie należy wykonać natychmiast, gdy temperatura materiału spadnie do 125°F do 150°F (52°C do 65°C).

Jeśli D2 jest tylko zahartowany raz, temperatura odpuszczania wynosi 400°F (205°C) aby uzyskać twardość Rockwella 62HRC.

Zalecamy użycie proces hartowania wtórnego dla D2, co może poprawić jego odporność na zużycie wg 20-30%.

W procesie hartowania wtórnego pierwsza temperatura odpuszczania wynosi 960°F (515°C) przez 2 godziny na cal (25 mm) przekroju poprzecznego. Przed drugim odpuszczaniem, tj. w okresie między pierwszym a drugim odpuszczaniem, materiał musi zostać pozostawiony do ostygnięcia do temperatury pokojowej przed drugim odpuszczaniem. Okres ten może trwać kilka godzin. Może również potrwać kilka dni, ale kluczową kwestią jest to, że drugie odpuszczanie musi NIE zaczyna się od 150°F (65°C), co jest zupełnie inną temperaturą niż wspomniane wcześniej pojedyncze hartowanie. druga temperatura odpuszczania wynosi 900°F (480°C) przez 2 godziny na cal przekroju poprzecznegoDrugie hartowanie pozwala uzyskać twardość Rockwella wynoszącą 58 HRC.

Podczas gdy D2 ma słaba twardość wtórnaodpuszczanie w wyższych temperaturach (np. ~550°C/1020°F) można stosować w celu uzyskania twardości 60 HRC, poprawiając w ten sposób stabilność podczas azotowanie lub inne metody hartowania powierzchni. Może to jednak prowadzić do zwiększonego austenitu szczątkowego i wzrostu ziarna, potencjalnie zmniejszając wytrzymałość i powodując niestabilność mikrostrukturalną.

3.5  Obróbka kriogeniczna/w temperaturze poniżej zera (opcjonalnie)²

Proces ten ma na celu wyeliminowanie lub zmniejszenie austenitu resztkowego i zwiększenie stabilności wymiarowej materiału. Ponieważ stal narzędziowa D2 może zachować znaczną ilość austenitu (do 20%) po standardowej obróbce cieplnej, może to prowadzić do niestabilności wymiarowej, ponieważ austenit resztkowy spontanicznie przekształca się w nieodpuszczony martenzyt z czasem w temperaturze pokojowej.

Proces ten obejmuje następujące kroki: Po zabiegu łagodzącym stres (ok. 150°C) materiał jest schładzany do ekstremalnie niskiej temperatury (ok. -300°F/-184°C), zbliżając się do lub poniżej końcowej temperatury Mf. Dalsze odpuszczanie jest nadal wymagane, aby zapobiec kruchości spowodowanej przez nowo powstały świeży martenzyt.

Proces ten tworzy bardziej zwartą strukturę molekularną w materiale (zmniejszając tarcie, ciepło i zużycie), redukuje naprężenia szczątkowe oraz zwiększa wytrzymałość na rozciąganie, wytrzymałość i stabilność wymiarową, co znacznie poprawia wydajność materiału.

3.6 Potencjalne problemy

1. Pozostały austenit może powodować niestabilność wymiarową materiałów, zwłaszcza w wyższych temperaturach austenityzacji. Aby zarządzać tym procesem, stosuje się kontrolowane hartowanie, precyzyjne czasy utrzymywania oraz podwójne i potrójne odpuszczanie.
2. Czynniki takie jak nierównomierne nagrzewanie i chłodzenie, przemiany fazowe (zwłaszcza tworzenie martenzytu) i naprężenia szczątkowe podczas obróbki cieplnej mogą powodować odkształcenia i pęknięcia w materiałach. Dlatego ważne jest zapewnienie powolnego i równomiernego nagrzewania, odpowiednich mediów hartowniczych i obróbki odprężającej.
3. Stal D2 jest podatna na odwęglenie. Zalecamy ogrzewanie materiałów D2 w kontrolowanej atmosferze neutralnej, próżni lub neutralnym środowisku pieca solnego, aby zapobiec odwęgleniu.

3.7 Kucie

Stal narzędziową D2 należy podgrzewać powoli i równomiernie, aby 900 °C (1650 °F) przed podgrzaniem do temperatur kucia. D2 ma niską przewodność cieplną, więc musi być podgrzewany powoli. Zbyt szybkie podgrzanie może spowodować pęknięcie materiału.

Po podgrzaniu wstępnym początkowa temperatura kucia dla stali D2 wynosi 980–1095 °C (1800–2000 °F). W przypadku dużych przekrojów lub ciężkich redukcji należy używać wyższego końca tego zakresu, natomiast w przypadku mniejszych przekrojów lub lżejszych redukcji bardziej odpowiedni jest niższy koniec.

Ważne jest, aby temperatura podczas kucia stali D2 nie spadała poniżej 900°C (1650°F)Jeżeli temperatura spadnie poniżej tego poziomu, stal należy podgrzać przed kuciem.

Stal narzędziowa D2 może częściowo stopić się w temperaturze ok. 1150°C (2100°F)Dlatego temperatura kucia musi być ściśle kontrolowana.

Issues encountered during the heat treatment of D2 steel, along with their solutions, can be found in the Rozwiązywanie problemów z obróbką cieplną stali D2.

Interesuje Cię stal narzędziowa D2? Wypełnij poniższy formularz, aby skontaktować się z nami w celu uzyskania wsparcia technicznego i najnowszych ofert na stal D2.

4. Właściwości stali D2

4.1 Podstawowe właściwości mechaniczne

Wykazuje wysoką wytrzymałość na ściskanie, szczególnie gdy jest hartowany w niższych temperaturach. Wytrzymałość ta jest bezpośrednio związana z poziomem twardości; wraz ze wzrostem temperatury hartowania, zarówno twardość, jak i wytrzymałość na ściskanie mają tendencję do zmniejszania się.

4.2 Dane z próby rozciągania³

4.3 Twardość stali D2

Twardość jest cechą charakterystyczną Właściwości stali D2.

4.3.1 Po hartowaniu: W zależności od temperatury austenityzacji i metody hartowania w powietrzu lub oleju, jest to Zakres 60-65 HRC.

4.3.2 Po hartowaniu: Poziomy twardości dostosowują się do temperatury hartowania. Na przykład:

• Hartowanie w temperaturze 205°C (400°F) może skutkować około 61 HRC.
• Odpuszczanie w temperaturze 425°C (800°F) może dać około 55 HRC.
• Odpuszczanie w temperaturze 650°C (1200°F) zazwyczaj zmniejsza twardość do około 40 HRC.

Typowe zakresy twardości roboczej stali D2 od 60 do 62 HRCPoczątkowa twardość profili matrycowych ze stali narzędziowej D2 wynosi około 255 HB (Twardość Brinella).

4.3.3 Utwardzanie powierzchni: Metal D2 dobrze reaguje na azotowanie jonowe, co pozwala na uzyskanie twardości powierzchni 750-1200 WN (Twardość Vickersa) z twardością rdzenia pomiędzy 61-64 HRC, na niewielkiej głębokości (5-8 mikrometrów).

4.4 Ciągliwość i wytrzymałość

• Materiał D2 charakteryzuje się umiarkowaną wytrzymałością, co jest lepsze od gatunków takich jak Stal narzędziowa D3W porównaniu z innymi stalami serii D o wyższej zawartości węgla, stal D2 charakteryzuje się dobrą równowagą pomiędzy odpornością na zużycie i wytrzymałością.
• Badania rozciągania często wykazują ciągliwy tryb pękania, charakteryzujący się strukturami przypominającymi dołeczki. Jednakże materiał ten może wykazywać płaską powierzchnię pękania z minimalnym zwężeniem i niską redukcją powierzchni (np. około 1,3% w niektórych testach).
• Zmierzony moduł wytrzymałości wynosi 81 MPa, a odkształcenie pękające 1,97%.
• Stal D2 wykazuje anizotropową wytrzymałość i ciągliwość, co przypisuje się wydłużeniu pierwotnych węglików stopowych podczas obróbki na gorąco. Maksymalna wytrzymałość i ciągliwość stali D2 występują zazwyczaj wzdłuż kierunku walcowania.

4.5 Stabilność wymiarowa

• Wykazuje minimalne odkształcenia w porównaniu z wieloma innymi stalami narzędziowymi. Po schłodzeniu w powietrzu z odpowiedniej temperatury hartowania, rozszerzalność lub kurczenie wynosi około 0,0005 cala na cal (lub mm/mm).
• Na całkowity ruch mogą wpływać takie czynniki jak geometria części i istniejące odkształcenia.
• Po szlifowaniu, spawaniu, obróbce elektroerozyjnej i innych procesach zdecydowanie zaleca się odpuszczanie naprężeń. Temperatura odpuszczania jest zwykle o 14-28°C (25-50°F) niższa od końcowej temperatury odpuszczania.

4.6 Odporność na zużycie

Stal D2 charakteryzuje się doskonałą odpornością na ścieranie, często stanowiąc punkt odniesienia dla innych stali narzędziowych. Ta wysoka odporność na zużycie wynika bezpośrednio ze znacznej zawartości twardych, bogatych w chrom węglików w jej mikrostrukturze. To sprawia, że stal D2 jest preferowanym materiałem do produkcji narzędzi narażonych na ścieranie i długie serie produkcyjne. Jej odporność na zużycie jest o około 30-40% lepsza niż stali narzędziowej A2.

4.7 Zagadnienia dotyczące przetwarzania stali D2

Stal ta charakteryzuje się stosunkowo słabą obrabialnością. Jeśli stal o zawartości węgla 1% ma klasę 100, to stal D2 ma klasę 45 pod względem obrabialności w stanie wyżarzonym. Może być trudna w obróbce i szlifowaniu, a jej spawalność tradycyjnymi metodami jest bardzo słaba.

5. Zalety i wady stali D2

5.1 Zalety

• Wysoka odporność na zużycie: Wyższa zawartość węgla i chromu w stali D2 powoduje powstawanie dużej ilości węglików bogatych w chrom w jej mikrostrukturze, co zapewnia jej doskonałą odporność na zużycie. Jej odporność na zużycie jest o 30% do 40% wyższa niż w przypadku stali A2.
• Charakterystyka utwardzania na powietrzu: Stal D2 to stal hartowana na powietrzu, która pozwala na minimalne odkształcenia i przemieszczenia podczas procesu hartowania, dzięki czemu nadaje się do zastosowań, w których wymagane są wysokie tolerancje wymiarowe.
• Stabilność wymiarowa: D2 wykazuje dobrą stabilność wymiarową w obróbce cieplnej, przy minimalnym odkształceniu. Po schłodzeniu powietrzem z właściwej temperatury hartowania można się spodziewać, że rozszerzy się lub skurczy o około 0,0005 cala/cala (0,0005 mm/mm).
• Dobra wytrzymałość (umiarkowana/dobra): Mimo że stal D2 jest często uważana za dość kruchą w porównaniu do innych stali, charakteryzuje się umiarkowaną lub średnią wytrzymałością w swojej klasie. 
• Wysoka wytrzymałość i twardość: D2 to stal narzędziowa o wysokiej wytrzymałości i twardości, o zakresie twardości 60-62 HRC. Jest odporna na zmiękczanie.
• Opłacalność: Zawartość molibdenu i wanadu w stali D2 nie jest szczególnie wysoka, co sprawia, że jest ona tańsza dla użytkowników.
• Odporność na korozję i dobra odporność na plamy: Stal D2 charakteryzuje się dobrą odpornością na korozję, a wysoka zawartość chromu sprawia, że po zahartowaniu i polerowaniu narzędzi jest ona wyjątkowo odporna na powstawanie plam.
• Głębokie hartowanie: D2 to stal głęboko hartowana. Może być w pełni hartowana w całym dużym bloku (np. 75 mm × 150 mm × 250 mm lub 3 cale × 6 cali × 10 cali) przez chłodzenie powietrzem po austenityzacji.
• Hartowanie wtórne: Molibden i wanad w stali D2 umożliwiają wtórne hartowanie po odpuszczaniu.

5.2 Wady

• Niska obrabialność: Stal D2 jest bardzo twarda i trudna do obróbki.
• Kruchość: D2 jest uważany za dość kruchy i ma niską wytrzymałość.
• Stopień trudności spawania: Stal narzędziowa D2 jest powszechnie znana jako trudnospawalna (niespawalna). Uzyskanie wysokiej jakości połączenia spawanego konwencjonalnymi metodami jest szczególnie trudne ze względu na wysoką zawartość węgla i znaczną ilość węglików.
• Austenit szczątkowy: Po utwardzeniu D2 może zachować znaczną ilość austenitu (do 20%), który nie przekształca się w martenzyt. Może to prowadzić do niestabilności wymiarowej w czasie, ponieważ austenit szczątkowy może spontanicznie przekształcić się w nieodpuszczony martenzyt w temperaturze pokojowej, powodując zmianę fizycznego rozmiaru komponentu. 
• Ograniczona poprawa wytrzymałości poprzez redukcję twardości: Wytrzymałość stali D2 można poprawić tylko w ograniczonym zakresie, a kontrolowanie jej twardości przy ekstremalnie wysokich temperaturach odpuszczania jest trudne.
• Brak odporności stali nierdzewnej na korozję: Wysoka zawartość chromu nie jest wystarczająca, aby zapewnić poziom odporności na korozję charakterystyczny dla stali nierdzewnej, ponieważ duża część chromu jest wbudowana w węgliki stopowe.

6. Spawanie stali D2

Stal D2 zawiera dużą ilość węglików, co utrudnia spawanie. Jeśli spawanie D2 jest konieczne, zdecydowanie zaleca się wstępne podgrzanie stali D2; w przeciwnym razie może dojść do pęknięć lub skrócenia żywotności materiału.

6.1 Przygotowanie i podgrzewanie wstępne

Przed spawaniem należy usunąć wszystkie luźne wióry i zeszlifować pęknięcia, najlepiej tworząc kanał w kształcie litery „U”, a nie „V”, ponieważ ostre kąty mogą powodować pękanie.

Temperaturę podgrzewania wstępnego można regulować w zakresie od 140°C do 450°C, w zależności od konkretnego narzędzia. W przypadku poważnych napraw zaleca się temperaturę podgrzewania wstępnego wynoszącą co najmniej 300°C do 400°C. Temperaturę podgrzewania wstępnego należy osiągać stopniowo i równomiernie. Należy upewnić się, że temperatura podczas procesu spawania nie odbiega od temperatury podgrzewania wstępnego o więcej niż 100°C.

6.2 Materiały wypełniające

• Do ogólnego łączenia uszkodzonych elementów lub jako warstwa buforowa przy większych naprawach, Drut wypełniający ze stali nierdzewnej 312 (0,1% C, 1,6% Mn, 30% Cr, 9% Ni, 26 HRC, wydłużenie 25%) jest doskonałym wyborem.
• Jeśli twardość nie jest najważniejszym czynnikiem, ale skład chemiczny, sugerujemy Drut wypełniający ze stali nierdzewnej 410 (0,1% C, 14,5% Cr, 40 HRC).
• W przypadku narzędzi D2 o wysokim połysku lub fototrawionych należy zastosować zmodyfikowaną 420 drut narzędziowy ze stali nierdzewnej (zaleca się modyfikowaną stal chromową 13%, 52-56 HRC). 

6.3 Obróbka po spawaniu

Po zespawaniu materiału D2 należy go powoli schłodzić, np. zakopując go w wermikulicie lub suchym piasku. W przypadku utwardzonych części D2, które zostały zespawane, wymagane jest leczenie łagodzące stres i hartująceTemperatura odprężania wynosi 400°F (205°C), po czym następuje odpuszczanie w temperaturze o 25°F (14°C) niższej od pierwotnej temperatury odpuszczania.

7. Obróbka skrawaniem stali D2

Jak wspomniano kilkakrotnie wcześniej, D2 to wysokowęglowa, wysokochromowa stal, która jest uważana za trudną do obróbki i szlifowania. Jej obrabialność jest opisywana jako „szczególnie słaba” lub „niska do bardzo niskiej”. W porównaniu do stali węglowej 1% o ocenie 100, D2 ma ocenę obrabialności 45. Dla porównania, stal narzędziowa O1 ma doskonałą obrabialność, podczas gdy D2 ma lepszą odporność na zużycie.

Tradycyjne metody obróbki obejmują frezowanie, wiercenie lub toczenie. Po obróbce powierzchnia D2 może wykazywać zmiany, takie jak chropowatość (R), odkształcenie plastyczne (PD), mikropęknięcia (MCK), nieodpuszczony martenzyt (UTM) i przegrzany martenzyt (OTM).

8. Jak produkujemy stal narzędziową D2

Dostarczamy głównie kutą stal narzędziową D2. Wlewki stali D2 pozyskujemy z odlewni z piecem łukowym (EAF), z możliwością dokupienia Przetapianie elektrożużlowe (ESR) Obróbka na życzenie klienta. Po weryfikacji składu i mikrostruktury wlewków i sztabek przystępujemy do kucia. Po przekuciu na pręty okrągłe lub płaskowniki, materiał poddawany jest obróbce cieplnej. Na koniec, w zależności od wymagań klienta, przeprowadzana jest obróbka powierzchniowa, obejmująca usuwanie zgorzeliny lub wykańczanie.

9. Porównanie stali D2 z innymi stalami

• Stal D2 kontra 440CStal D2 charakteryzuje się znacznie niższą odpornością na korozję niż stal 440C. W zastosowaniach, w których stosowana jest stal D2, odporność na korozję nie jest priorytetem; priorytetem są odporność na zużycie i stabilność wymiarowa. Stal 440C idealnie sprawdza się, gdy wymagana jest równowaga między wysoką twardością, odpornością na zużycie i dobrą odpornością na korozję, dzięki czemu nadaje się do stosowania w narzędziach skrawających, instrumentach chirurgicznych i łożyskach w środowiskach korozyjnych.
• Stal D2 kontra 4140Stal D2 charakteryzuje się doskonałą odpornością na zużycie i stabilnością wymiarową, co czyni ją idealnym wyborem dla stali matrycowej do obróbki plastycznej na zimno; jednak charakteryzuje się słabą wytrzymałością i skrawalnością. Stal 4140 to z kolei bardziej wszechstronna stal inżynieryjna, oferująca solidną równowagę wytrzymałości i udarności, odpowiednia do szerszego zakresu elementów maszyn, szczególnie tych wymagających dobrej odporności na uderzenia i łatwości obróbki. Jej właściwości można dodatkowo dostosować poprzez różne obróbki cieplne i modyfikacje powierzchni, takie jak azotowanie.
• Stal narzędziowa D2 vs D3Obie są ważnymi przedstawicielami stali serii D. Pod względem składu stal D2 zawiera pierwiastki Mo i V, co czyni ją droższą od stali D3; jednak jej parametry są również bardziej niezawodne.

10. Formy i wymiary dostaw

Dostarczana przez nas stal narzędziowa D2 jest dostępna w różnych kształtach, w tym pręty okrągłe, blachy, płyty, płaskowniki, pręty kwadratowe i bloki. Wymiary płaskownika wahają się od: szerokość 20–600 mm × grubość 20–400 mm × długość 1000–5500 mm. Wymiary pręta okrągłego wahają się od średnicy 20–400 mm × długość 1000–5500 mm. Wymiary bloku uzyskuje się poprzez cięcie płaskownika.

W przypadku mniejszych rozmiarów, takich jak pręty okrągłe o średnicy mniejszej niż 70 mm, stosujemy proces walcowania na gorąco. W przypadku rozmiarów większych niż 70 mm oferujemy produkty kute.

Oferujemy również proces ESR (Electroslag Remelting), który jest dostosowany do wymagań klienta. Zaletą jest lepsza wewnętrzna mikrostruktura, ale wiąże się z wyższymi kosztami. Prosimy o kontakt w celu uzyskania szczegółowych wymagań.

Testy UT: wrzesień 1921-84 D/d, E/e. 

Wykończenie powierzchni: oryginalne czarne, łuszczone, obrabiane maszynowo/toczone, polerowane, szlifowane lub frezowane wykończenie powierzchni.

Stan zapasów: Nie utrzymujemy zapasów stali D2. Organizujemy produkcję na podstawie zamówień klientów.

Czas dostawy: Materiały do pieców łukowych elektrycznych (EAF) to 30-45 dni. Materiały ESR to około 60 dni.

1. Roberts, G., Krauss, G. i Kennedy, R. (1998). Stale narzędziowe: 5. edycja (str. 203). ASM International. ↩︎
2. Reardon, AC (red.). (2011). Metalurgia dla niemetalurgów (wydanie 2, str. 231). ASM International. ↩︎
3. Di Schino, A. i Sugimoto, K. (red.). (2017). Właściwości mechaniczne i mikrostruktura stali kutej (str. 151). MDPI. ↩︎

Często zadawane pytania