4130 STAL STOPOWA

Nie, 4130 nie jest klasyfikowana jako stal wysokowęglowa; jest to stal średniowęglowa, niskostopowa.

Tak. Chociaż stal 4130 zawiera chrom, nie jest on obecny w ilościach wystarczających, aby zapewnić odporność na korozję porównywalną ze stalą nierdzewną. W związku z tym jest podatna na rdzewienie. Molibden poprawia jej odporność na korozję miejscową, taką jak wżery.

Stal stopowa 4130 to wytrzymały materiał, zaliczany do stali niskostopowych o średniej zawartości węgla, wchodzących w skład rodziny „stali ultrawysokowytrzymałych”. Jej wytrzymałość może się znacznie różnić w zależności od stanu, takiego jak obróbka cieplna (wyżarzanie, normalizowanie, hartowanie i odpuszczanie), obróbka (ciągnienie, odlewanie), a nawet rozmiar przekroju.

Stal 4130 jest obrabialna mechanicznie, ale łatwość lub trudność jej obróbki zależy w dużej mierze od obróbki cieplnej i uzyskanej twardości.

Stal 4130 można giąć, zwłaszcza po wyżarzaniu lub odpowiednim odpuszczeniu w celu zwiększenia jej ciągliwości i zmniejszenia granicy plastyczności.

Tak, stal 4130 charakteryzuje się dobrą spawalnością ze względu na niższą zawartość węgla, co zmniejsza ryzyko utwardzenia i pękania spoiny. Można stosować standardowe metody, takie jak GTAW (TIG) lub SMAW. Najlepsze praktyki obejmują podgrzewanie wstępne przekrojów o grubości powyżej 0,12 cala (do około 150°C/300°F), stosowanie odpowiedniego materiału dodatkowego, takiego jak ER70S-2, unikanie nadmiernego ciepła i łagodne chłodzenie. W przypadku zastosowań krytycznych może być konieczna obróbka cieplna po spawaniu w celu usunięcia naprężeń szczątkowych i poprawy wytrzymałości spoiny.

Stal 4130 to rodzaj stali niskostopowej, powszechnie znanej jako stal chromowo-molibdenowa (chromowo-molibdenowa). Jest popularna w różnych gałęziach przemysłu ze względu na swoją wytrzymałość, stosunkowo niską wagę i dobrą spawalność.

W czterocyfrowym systemie klasyfikacji SAE-AISI pierwsza cyfra (4) oznacza przynależność do klasy stali stopowych molibdenowych. Druga cyfra (1) określa przybliżone stężenie chromu 1% i molibdenu według masy. Dwie ostatnie cyfry (30) oznaczają zawartość węgla, która wynosi 0,30%.

„Chromoly” to nieformalne określenie rodziny gatunków stali SAE 41xx. Stale te, w tym stal 4130, są stopowe z chromem i molibdenem, co zapewnia im doskonały stosunek wytrzymałości do masy i sprawia, że są znacznie mocniejsze i twardsze niż standardowa stal 1020.

Głównymi składnikami stopowymi są chrom (Cr) i molibden (Mo). Węgiel (C) zwiększa wytrzymałość i twardość. Chrom poprawia hartowność, odporność na korozję i zużycie. Molibden zwiększa wytrzymałość w wysokich temperaturach, odporność na pełzanie i udarność oraz uszlachetnia strukturę ziarna.

Stal 4130 składa się głównie z węgla (C) (0,28% – 0,33%), chromu (Cr) (0,8% – 1,1%) i molibdenu (Mo) (0,15% – 0,25%). Zawiera również mangan (0,40% – 0,60%) i krzem (0,15% – 0,35%).

Stal 4130 charakteryzuje się wytrzymałością na rozciąganie w zakresie od 560 MPa (81 000 psi) do 725 MPa (105 000 psi) i granicą plastyczności około 460 MPa (67 000 psi), w zależności od obróbki cieplnej. Charakteryzuje się dobrą udarnością i wysoką ciągliwością (wydłużenie przy zerwaniu między 21,50% a 25,5%). Jej twardość w skali Rockwella B wynosi zazwyczaj 92-95.

Gęstość stali 4130 wynosi 7,85 g/cm³ (0,284 lb/in³).

Tak, stal chromowo-molibdenowa 4130 charakteryzuje się bardzo wysoką odpornością na pełzanie i zmęczenie. Ta właściwość jest kluczowa w zastosowaniach wymagających powtarzających się naprężeń lub obciążeń cyklicznych.

Stal 4130 jest uważana za bardziej obrabialną skrawaniem niż stale wysokowęglowe, takie jak 4140, głównie ze względu na niższą zawartość węgla. Stawia ona mniejszy opór narzędziom skrawającym, co przekłada się na czystsze cięcie, dłuższą żywotność narzędzi i mniejsze powstawanie wiórów. Jej średnia skrawalność w stanie wyżarzonym wynosi około 70%.

Odpuszczanie jest kluczowe, ponieważ stal 4130 w stanie po hartowaniu jest bardzo krucha ze względu na wysoką twardość i naprężenia wewnętrzne. Odpuszczanie (podgrzewanie do niższej temperatury) łagodzi te naprężenia, zmniejsza kruchość oraz poprawia wytrzymałość i ciągliwość, zachowując jednocześnie część zwiększonej twardości uzyskanej w wyniku hartowania.

Tak, stal chromowo-molibdenowa 4130 może być poddana procesowi utwardzania. Procesy mechaniczne, takie jak obróbka na zimno, mogą dodatkowo zwiększyć jej twardość, wytrzymałość na rozciąganie i granicę plastyczności.

Stal 4130 jest szeroko stosowana w zastosowaniach wymagających równowagi między wytrzymałością, udarnością i spawalnością. Typowe zastosowania obejmują:
Lotnictwo i kosmonautyka: elementy kadłuba samolotu, podwozia, mocowania silników.
Motoryzacja/Sporty motorowe: klatki bezpieczeństwa w samochodach wyścigowych, elementy zawieszenia, części układu napędowego, podwozia.
Ramy rowerowe: Wysokiej klasy ramy do rowerów górskich i ramy wykonywane na zamówienie.
Ropa naftowa i gaz: kołnierze wiertnicze i elementy głowic wiertniczych.
Broń palna: tuleje lufowe i elementy komory zamkowej.
Maszyny przemysłowe: łożyska, koła zębate, wały, osie i niektóre narzędzia.

Główną różnicą jest zawartość węgla: stal 4130 ma zawartość węgla na poziomie 0,28%–0,33%, natomiast stal 4140 ma zawartość węgla na poziomie 0,38%–0,43%. Wyższa zawartość węgla sprawia, że stal 4140 jest mocniejsza i twardsza (wyższa wytrzymałość na rozciąganie i granica plastyczności), ale stal 4130 oferuje lepszą równowagę między wytrzymałością a udarnością, a także nieco lepszą odporność na uderzenia. Stal 4130 jest również bardziej podatna na obróbkę skrawaniem i spawalność niż stal 4140. Stal 4130 jest generalnie nieco tańsza. Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj artykuł. Stal 4130 vs 4140.

Nie, stal 4130 to stal stopowa, a konkretnie stal niskostopowa. Stal miękka (np. stal węglowa 1018) jest generalnie słabsza i mniej trwała, ponieważ brakuje jej specjalistycznych pierwiastków stopowych, które nadają stali 4130 ulepszone właściwości, takie jak wyższa wytrzymałość na rozciąganie, udarność i odporność na zmęczenie.

Stal 4130 znana jest z doskonałego stosunku wytrzymałości do masy. Podczas gdy aluminium zazwyczaj charakteryzuje się wyższym stosunkiem sztywności do masy, stal (w tym 4130) charakteryzuje się wyższym stosunkiem wytrzymałości do masy. Granica plastyczności stali 4130 (435 MPa) znacznie przewyższa granicę plastyczności większości stopów aluminium.

Stale nierdzewne (np. 304) oferują doskonałą odporność na korozję dzięki wyższej zawartości chromu. Jednak stale nierdzewne są zazwyczaj gęstsze i generalnie nie dorównują wyjątkowemu stosunkowi wytrzymałości do masy stali 4130. Chociaż stal 4130 jest spawalna, stal nierdzewna może wymagać bardziej precyzyjnej kontroli temperatury podczas spawania, aby zachować swoje właściwości.

Po hartowaniu stal 4130 może osiągnąć maksymalną twardość, potencjalnie od 20 HRC do 50 HRC (w skali Rockwella C), w zależności od parametrów obróbki cieplnej i temperatury odpuszczania. W zastosowaniach praktycznych, gdzie wymagana jest również wytrzymałość, po odpowiednim odpuszczaniu, bardziej powszechny zakres twardości wynosi od 38 HRC do 42 HRC. W stanie wyżarzonym ma twardość około 155 HB (twardość Brinella), a po normalizacji od 165 do 220 HB.