D6 Takım Çeliği | 1.2436 | SKD2

3. Isıl İşlem

3.1 Ön ısıtma

Özellikle daha büyük veya karmaşık aletler için, ana sertleştirme aşamasından önce D6 çeliğini önceden ısıtmak çok önemlidir. Bu adım termal şoku en aza indirerek daha sonra çatlama veya bozulma riskini azaltır.

• Amaç: Çeliği eşit ve yavaş bir şekilde ısıtmak, böylece onu daha yüksek östenitleme sıcaklıklarına hazırlamak.
• Tipik Uygulama: Genellikle 650°C ile 760°C (1200°F ile 1400°F) arasında bir veya iki ön ısıtma aşaması kullanın.
• Tutma Süresi: Tüm aletin ön ısıtma sıcaklığına eşit şekilde ulaştığından emin olun. En kalın bölüme göre zamanı ayarlayın (genel bir kılavuz 10-15 dakika olabilir, ancak kesit önemlidir).

3.2 Austenitleme (Sertleştirme)

Bu, çeliğin mikro yapısının ostenite dönüşerek sertleşmeye hazırlandığı kritik ısıtma aşamasıdır.

• Amaç: Karbürleri eritmek ve ostenit fazında doğru karbon içeriğini elde etmek.
• Sıcaklık: Tipik olarak 950°C ile 1050°C (1740°F ile 1920°F) arasında değişir. 
• Islatma Süresi: Tutmak ostenitleme dönüşümün tamamlanmasına izin verecek kadar yeterli bir süre boyunca sıcaklık. Genel bir kılavuz, 25 mm (1 inç) kalınlık başına 1 saattir. Yetersiz süre, eksik sertleşmeye yol açarken, aşırı süre tane büyümesine ve tokluğun azalmasına neden olabilir.

3.3 Söndürme

Söndürme, osteniti sert martenzite dönüştürür.

• Birincil Yöntem: D6 Takım Çeliği, yağda sertleşen bir çeliktir. Yağda söndürme, sertleştirme için yeterince hızlı bir soğutma hızı sağlarken, sudan daha az serttir ve bu da çatlama ve bozulma riskini önemli ölçüde azaltır.
• Alternatif: Hava söndürme bazen mümkündür ancak genellikle daha düşük sertlik verir. Bu seçeneği yalnızca bozulmayı en aza indirmek mutlak öncelikse ve daha düşük bir sertlik seviyesi kabul edilebilirse değerlendirin.
• İşlem: Parçayı oda sıcaklığına veya biraz üzerine (yaklaşık 65°C / 150°F) ulaşana kadar yağda söndürün.

3.4 Temperleme

Sertleştirilmiş çelik, özellikle martensit, kırılgandır ve iç gerilimler içerir. Sertliği iyileştirmek ve bu gerilimleri gidermek için temperleme şarttır.

• Amaç: Kırılganlığı azaltmak ve tokluğu artırmak.
• Tavsiye: D6 çeliğinde maksimum gerilim giderme ve boyut kararlılığını sağlamak için çift temperleme şiddetle tavsiye edilir.
• Sıcaklık: Belirli temperleme sıcaklığı istenen son sertliğe bağlıdır. Daha yüksek sıcaklıklar D6 çeliğinin daha düşük sertliğe ancak daha yüksek tokluğa sahip olmasını sağlar. Tipik aralıklar 150°C ile 550°C (300°F ile 1020°F) arasındadır. 
• Zaman: Her 25 mm (1 inç) kalınlık için yaklaşık 2 saat boyunca temperleme sıcaklığında tutun. her biri Tavlama çevrimi.

3.5 Daha İyi Sonuçlar Elde Etmek ve Sorunlardan Kaçınmak

Başarılı bir ısıl işlem elde etmek için uygun proses kontrolü çok önemlidir.

3.5.1 Boyutsal Kararlılık

Bazı D serisi çelikler hava ile söndürüldüğünde iyi bir kararlılık sergilerken, D6'nın tipik yağ söndürmesi bozulma riskini artırır. Bunu en aza indirmek için:

• Uygun ön ısıtma çevrimlerini kullanın.
• Austenitleme sırasında homojen ısıtmayı sağlayın.
• Doğru yağ söndürme tekniklerini ve çalkalamayı kullanın.
• Kaba işleme sonrasında, son ısıl işlemden önce gerilim giderme işlemini göz önünde bulundurun.

3.5.2 Gerilim Giderme (Sertleştirme Sonrası)

Ağır taşlama, kaynaklama veya EDM gibi işlemler sertleştirmeden sonra gerilimlere neden olabilir.

• Gerektiğinde: Önemli miktarda sertleştirme sonrası çalışma yapılmışsa, bir gerilim giderme döngüsü uygulayın.
• Sıcaklık: Tipik olarak 15°C ila 30°C (25°F ila 50°F) altında kullanılan son tavlama sıcaklığı.
• Zaman: Her 25 mm (1 inç) kalınlık için 1-2 saat bekleyin.

3.5.3 Yaygın Isıl İşlem Sorunları

Yanlış işlemler şunlara yol açabilir:

• Çatlama: Genellikle termal şok (yetersiz ön ısıtma veya aşırı sert söndürme) nedeniyle oluşur.
• Distorsiyon: Eşit olmayan ısıtma/soğutma veya iç gerilimlerden kaynaklanır.
• Yetersiz Sertlik: Yanlış ostenitleme sıcaklığı/süresi veya yetersiz söndürme sonucu oluşur.

4. D6 Çelik Uygulamaları

Yüksek aşınma direnci nedeniyle D6 Takım Çeliği öncelikle şu amaçlar için kullanılır:

• Uzun üretim serili kesme kalıpları
• Soğuk şekillendirme yumrukları ve ölür
• Aşırı aşınmaya maruz kalan takım bileşenleri
• Uzun süreli kullanımlarda keskin bir kenarın korunmasının kritik önem taşıdığı uygulamalar

5. Diğer Takım Çelikleriyle Karşılaştırma

5.1 D6 ve D2

• Aşınma Direnci: D6 genellikle daha yüksek aşınma direnci sunar.
• Dayanıklılık: D2 genellikle daha iyi tokluk sağlar.
• Sertleştirme: D6 esas olarak yağda sertleşen; D2 ise havada sertleşen olup, ısıl işlem sırasında daha iyi boyut kararlılığı sağlar.
• İşlenebilirlik: D2'nin işlenmesi ve taşlanması genellikle daha kolaydır.

5.2 D6'ya karşı D3

• Her ikisi de olağanüstü yüksek aşınma dirençleriyle tanınan, yüksek karbonlu, yüksek kromlu, yağda sertleştirilebilen çeliklerdir.
• Küçük kompozisyon farklılıkları olabilir (bazen D6 Takım Çeliğinde W veya V).
• D3 ısıl işlemi zorlu bir işlemdir ve üretimi artık daha az yaygındır.

5.3 D6 ve D7

• D7, ilave vanadyum içerdiğinden, D6 Takım Çeliğinden daha yüksek aşınma direncine sahip olabilir.
• D7, genellikle D6'dan daha düşük tokluğa sahiptir ve daha yüksek sertleştirme sıcaklıkları gerektirir.

6. D6 Takım Çeliğini Seçerken Dikkat Edilmesi Gerekenler

D6 çeliği, soğuk iş takımlarında maksimum aşınma direnci gerektiren belirli uygulamalar için mükemmel bir seçimdir. Ancak, dikkatlice düşünün:

• Düşük Tokluk: Yüksek darbeli uygulamalar için uygun değildir.
• İşleme: İşlenmesi ve öğütülmesi daha zordur.
• Isıl İşlem: Yağla söndürme, boyutsal kararlılık açısından dikkatli bir proses kontrolü gerektirir.
• Mevcutluk: D2 Takım Çeliğine göre daha zor bulunabilir.

7. Eşdeğer Notlar