Stal narzędziowa D2 w obróbce plastycznej metali: optymalizacja wydajności matryc do tłoczenia, ciągnienia i wytłaczania

Stal narzędziowa to specjalistyczna stal przeznaczona do obróbki skrawaniem, formowania i cięcia metali i tworzyw sztucznych w wymagających warunkach. Wśród nich: Stal narzędziowa D2 Stal D2 wyróżnia się jako „koń roboczy” w zastosowaniach obróbki plastycznej na zimno, oferując wysoką twardość, doskonałą odporność na zużycie i wyjątkową stabilność wymiarową po obróbce cieplnej. W niniejszym artykule omówiono skład i podstawowe właściwości stali D2, przeanalizowano kluczową rolę obróbki cieplnej oraz zaproponowano najlepsze praktyki optymalizacji jej działania w typowych procesach obróbki plastycznej metali, takich jak tłoczenie, wykrawanie, ciągnienie i wyciskanie na zimno.

Zazwyczaj artykuły tego typu rozpoczynają się od wprowadzenia składu stali D2. Ponieważ opublikowaliśmy już odpowiednie artykuły na ten temat, prosimy o zapoznanie się z Szczegółowe badanie składu stali D2. W niniejszym artykule nie będziemy powtarzać tych samych punktów.

Obróbka cieplna: Odkrywanie potencjału D2

Dlaczego Obróbka cieplna Istotne: Obróbka cieplna znacząco poprawia właściwości mechaniczne materiału D2, w tym twardość, odporność na zużycie oraz odporność na odkształcenia i pęknięcia w warunkach dużego obciążenia. Bez odpowiedniej obróbki cieplnej stal narzędziowa D2 nie może osiągnąć optymalnych parametrów i jest bardzo podatna na przedwczesne uszkodzenia, co jest najczęstszą przyczyną takich problemów. Zdolność stali narzędziowej do zapewnienia maksymalnej wydajności zależy od korzyści wynikających z obróbki cieplnej.

Trójstopniowy proces zapewniający najwyższą wydajność: obróbka cieplna stali D2 zwykle obejmuje precyzyjny trzystopniowy proces: austenityzacja (hartowanie), hartowanie i odpuszczanie. 

Opublikowaliśmy już artykuł na temat obróbki cieplnej stali D2 i nie będziemy go tutaj powtarzać. Jeśli interesuje Cię obróbka cieplna stali D2, możesz zapoznać się z: Jak prawidłowo poddać obróbce cieplnej stal D2.

Optymalizacja matryc D2 do konkretnych zastosowań w obróbce plastycznej metali

Wybór stali narzędziowej do procesów formowania zależy od zrównoważenia odporności na zużycie, wytrzymałości i twardości termicznej wymaganej do obróbki na gorąco. Stal D2 doskonale łączy te właściwości, co czyni ją niezwykle wszechstronną w różnych zastosowaniach obróbki na zimno. Dodatkowo, na wybór materiału formy wpływają takie czynniki, jak udarność mechaniczna, szok termiczny, odporność na zużycie oraz skala produkcji.

Zastosowanie 1: Tłoczniki i wykrojnikiStal narzędziowa D2 jest szeroko stosowana w matrycach do tłoczenia i wykrawania o długiej żywotności ze względu na wyjątkową odporność na zużycie i stabilność wymiarową. Wysoka twardość (60-62 HRC) i duże cząsteczki węglika spiekanego stali D2 pozwalają jej wytrzymać intensywne uderzenia i siły ścierne, nieodłącznie związane z tego typu procesami. Techniki obróbki powierzchni, takie jak azotowanie jonowe, mogą dodatkowo zwiększyć twardość powierzchni i odporność na zużycie matryc D2, wydłużając tym samym ich żywotność w produkcji wielkoseryjnej.

Zastosowanie 2: Matryce do ciągnienia i głębokiego tłoczeniaStal narzędziowa D2 jest powszechnie wybierana do tłoczników i matryc do głębokiego tłoczenia, szczególnie w przypadku długich serii produkcyjnych. W tych procesach stempel wtłacza płaski metal do wnęki matrycy, tworząc bezszwowe, puste naczynia. Wysoka twardość i doskonała odporność na zużycie stali narzędziowej D2 są kluczowe dla wewnętrznej krawędzi matrycy (promienia tłoczenia), która zapobiega ścieraniu się metalu i skutecznie kontroluje odkształcenia materiału. Stabilność wymiarowa materiału D2 jest równie istotna, zapewniając spójną i precyzyjną geometrię części.

Zastosowanie 3: Matryce do wytłaczania na zimnoStal narzędziowa D2 jest często wybieranym materiałem na matryce i stemple do wytłaczania na zimno. Wyciskanie na zimno polega na plastycznym odkształcaniu metalu poprzez przetłaczanie go przez otwór matrycy, co poddaje narzędzie ekstremalnie wysokim, cyklicznym naciskom i znacznemu ścieraniu. Wkładki matryc są często wstępnie naprężane za pomocą pierścieni skurczowych, aby wytrzymać intensywne naprężenia wewnątrz wnęki matrycy, zapobiegając odkształceniom plastycznym matryc. Biorąc pod uwagę ekstremalnie wysokie ciśnienia właściwe formowania (do 2370 MPa lub 344 ksi na stemplu), wytrzymałe materiały matryc, takie jak D2, są niezbędne do utrzymania trwałości narzędzi.

Najlepsze praktyki w zakresie produkcji: obróbka skrawaniem i szlifowanie D2

Wykonanie matryc ze stali narzędziowej D2 wymaga specjalistycznych technik ze względu na jej właściwości.

  • Obróbka skrawaniem: Stal D2 jest uznawana za trudną do obróbki skrawaniem ze względu na wysoką zawartość chromu i węgla. Jej skrawalność jest znacznie niższa niż stali węglowych (np. 45 w porównaniu do 100). Stale narzędziowe są zazwyczaj dostarczane w stanie wyżarzanym zmiękczająco, aby ułatwić obróbkę skrawaniem.
  • Szlifowanie: Szlifowanie jest często ostatnią operacją kształtowania i ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanego wykończenia powierzchni i dokładności wymiarowej. Jednak niewłaściwie dobrane ściernice lub procedury szlifierskie mogą powodować pęknięcia powierzchni, które mogą się rozprzestrzeniać i prowadzić do awarii narzędzia pod wpływem naprężeń roboczych. Po intensywnym szlifowaniu zdecydowanie zaleca się odpuszczanie materiału utwardzonego.
  • Obróbka elektroerozyjna (EDM): Obróbka elektroerozyjna (EDM) to cenna technika tworzenia skomplikowanych detali i głębokich, wąskich rowków w hartowanej stali D2. Proces EDM może jednak powodować powstawanie kruchej „białej warstwy” na powierzchni, która jest niezwykle twarda (często 70+ HRC), ale jednocześnie podatna na drobne pęknięcia. Warstwa ta, jeśli nie zostanie odpowiednio usunięta lub odprężona, może powodować pęknięcia cieplne, wżery lub pęknięcia podczas eksploatacji. Dlatego odpuszczanie po obróbce elektroerozyjnej (EDM) jest kluczowe.
  • Powłoki powierzchniowe: Aby dodatkowo zwiększyć odporność na zużycie i opóźnić powstawanie pęknięć, narzędzia D2 często poddawane są obróbce powierzchniowej, takiej jak azotowanie jonowe lub powłoki z azotku tytanu (TiN) i węglika tytanu (TiC). Powłoki te znacząco zwiększają twardość powierzchni, przyczyniając się do wydłużenia żywotności narzędzia.

Wnioski: odpowiedni materiał, odpowiedni proces

Stal narzędziowa D2 to niezastąpiony materiał w obróbce plastycznej metali, oferujący wyjątkową równowagę między wysoką twardością, odpornością na zużycie i stabilnością wymiarową. Dzięki temu stanowi niezawodny wybór dla wymagających matryc do tłoczenia, ciągnienia i wytłaczania. Optymalne parametry stali D2 uzyskuje się dzięki odpowiedniej obróbce cieplnej i znormalizowanym procesom obróbki, takim jak precyzyjne cięcie, szlifowanie i wykańczanie powierzchni. Przestrzeganie tych najlepszych praktyk zapewnia maksymalną trwałość narzędzi, minimalizuje awaryjność, a ostatecznie zapewnia wysoką efektywność ekonomiczną i najwyższą jakość produkcji części metalowych.