Czy stal nierdzewna 420 nadaje się na noże?

Tak, 420 stal nierdzewna Stal 420 jest powszechnie uważana za dobry materiał na noże i sztućce, szczególnie do zastosowań ogólnych. Stal 420 to martenzytyczna stal nierdzewna charakteryzująca się hartownością i właściwościami magnetycznymi. Ten gatunek stali zawiera zazwyczaj 12–14% chromu i zawartość węgla nie mniejszą niż 0,15%, chociaż w rzeczywistej produkcji powszechnie stosuje się zawartość węgla na poziomie 0,3–0,4%. Wysoka zawartość węgla zapewnia jej wysoką twardość i wytrzymałość, co idealnie nadaje się do produkcji noży.

W tym artykule omówimy zalety stosowania stali nierdzewnej 420 do produkcji noży, biorąc pod uwagę jej właściwości.

420 noży ze stali nierdzewnej Wytrzymałość

Stal nierdzewna 420 może znacząco poprawić swoje parametry dzięki obróbce cieplnej. Po hartowaniu jej twardość może osiągnąć 50-52 HRC, co jest bardzo wysoką wartością w przypadku zastosowań nożowych. Jej granica plastyczności 0,2% może sięgać nawet 200 ksi (1379 MPa), a wytrzymałość na rozciąganie do 250 ksi (1724 MPa). Ta wysoka wytrzymałość sprawia, że nadaje się ona do zastosowań wymagających trwałych krawędzi skrawających.

420 noży ze stali nierdzewnej Utrzymanie krawędzi i odporność na zużycie

Zdolność stali nierdzewnej 420 do osiągnięcia wysokiej twardości, zwłaszcza dzięki zawartości węglików chromu, przyczynia się do dobrej odporności na zużycie i zdolności do utrzymania ostrych krawędzi. Węgliki chromu w stali nierdzewnej 420 zapewniają jej doskonałą odporność na zużycie i zdolność do utrzymania ostrych krawędzi. Aby poprawić odporność na zużycie, można zaprojektować gatunki stali o wyższej zawartości węgla, większej zawartości węglików lub większej twardości (takie jak seria 440), ale stal nierdzewna 420 nadal oferuje doskonałe parametry.

Ciągliwość i kruchość odpuszczania

Po Obróbka cieplna stali nierdzewnej 420, w stanie wyżarzonym wykazuje znaczną ciągliwość, a po ruszenie, osiąga równowagę między twardością a ciągliwością. Stale nierdzewne martenzytyczne, w tym stal nierdzewna 420, są podatne na kruchość odpuszczania w zakresie temperatur odpuszczania 800–1050°F (427–566°C).

Odporność na korozję

Stal nierdzewna 420 charakteryzuje się doskonałą odpornością na korozję, szczególnie w stanie zahartowanym, i jest odporna na korozję w środowisku wodnym, alkalicznym i lekko kwaśnym. Regularne czyszczenie pozwala na utrzymanie wysokiej odporności na korozję. Jednakże, w stanie wyżarzanym, odporność na korozję ma tendencję do spadku, a odpuszczanie w zakresie temperatur 400-600°C może prowadzić do zaniku korozyjnego z powodu wytrącania się węglika chromu (uczulenia).¹), co powoduje ubytek chromu w otaczającej osnowie. To uczulenie można „naprawić” poprzez odpuszczanie w temperaturze powyżej 600°C dzięki dyfuzji chromu, choć jest to mniej skuteczne w przypadku stali wysokowęglowych, takich jak seria 440.

Obróbka skrawaniem

Po prawidłowym wyżarzeniu stal nierdzewna 420 ma wskaźnik skrawalności 70, w porównaniu ze stalą węglową 1% o wskaźniku 100. Dla porównania, stale nierdzewne są zazwyczaj trudniejsze w obróbce niż inne metale ze względu na swoją wytrzymałość i tendencję do wytwarzania długich, włóknistych wiórów. Specyficzna struktura stali nierdzewnej 420 zapewnia dość dobrą łamliwość wiórów. Ta cecha ułatwia obróbkę skrawaniem, gdy jest używana jako nóż.

Wnioski dotyczące używania noży

Stal nierdzewna 420 to podstawowy materiał do produkcji sztućców, w tym noży stołowych, noży do krojenia, scyzoryków i brzytew. Jej wysoka twardość, odporność na zużycie i dobre trzymanie ostrości, w połączeniu z umiarkowaną odpornością na korozję, czynią ją praktycznym i użytecznym materiałem na ostrza noży. Jej powszechne zastosowanie w przemyśle sztućców od momentu odkrycia w 1913 roku przez Harry'ego Brearleya dodatkowo umacnia jej pozycję jako odpowiedniego materiału do produkcji noży. Jeśli chcesz kupić stal 420 lub dowiedzieć się więcej o niej, skontaktuj się z nami.

1. Pramanik, A. i Basak, AK (red.). (2016). Stal nierdzewna: mikrostruktura, właściwości mechaniczne i metody zastosowań (str. 125). Apple Academic Press.  ↩︎